المنصوری فی الطب (ترجمه)،
ص: 258
کسى که از خوراکى هاى چرب روغنى
آزار مى بیند بر آن خوراکىهاى گس و جمع
کننده و تلخ و شور و تند مانند عدس،
بلوط، مرى (نوعى آبکامه) و شیر و کامخ
(آبکامه) شور، و پیاز و سیر بخورد
اگر کسى از اینها آزار دید عادت خود
را بشکند و با خوراکى هاى پرروغن
و چرب و چیزهاى نمور و نرم کننده
بخورد و بر روغن آن بیفزاید.
المنصوری فی الطب (ترجمه)، ص: 259
میوههاى تازهى شیرین همچون خرماى تازه و موز و خربزه بسیار شیرین و انجیر زیادهروى کند، باید سکنجبین بیآشامد و از میوههاى ترش و جمعکننده به جهت درمان سود برد و چنانچه به جهت درمان آنها را نخورده باشد، باید عسلآب بنوشد. اگر براى او بادآور باشد از «کمونى» و «فلافل» یا خمیر شدهى «نارمشک» یا شراب ناب کهنه و آبدانهها و مانند آن استفاده نماید. در مورد میوههاى خشک شده و مغزها هرکدام گرمازا باشند با آن سکنجبین ترش و افشره جوشانده میوههاى ترش و یا خوراکىهاى ترشمزه بخورد. و اگر بادآور و فرونشاننده اشتها و یا کندکنندهى آن خورد باید کمى پس از آن عسلآب بنوشد سپس «کمون» و «فلافلى» و مرباى زنجبیل را بکار ببرد.آب سنگین، اگر دیر فرورونده باشد، باید به همراه آن شراب نوشیده شود. کسى که به نوشیدن آب یخ خو گرفته باشد، باید عرق کردن در گرمابه را پیوسته انجام دهد و حرکت و جنبش خود را بسیار کند و به خوردن داروهایى که در بیمارىهاى اعصاب نام برده شدهاند، روى آورد.